Prokrastywność to połączenie słów „prokrastynacja” i „aktywność”. Trafnie opisuje nasze zmagania z priorytetyzacją zadań. Oznacza to, że osoby z ADHD często są bardzo zajęte, ale nie robią postępów w realizacji najważniejszych celów życiowych.
Nie zliczę, ile razy słyszałam „Atypowa, ogarnij prawo jazdy”. Mam wrażenie, że w dzisiejszych czasach brak prawa jazdy postrzegane jest jako poważniejsze zaburzenie niż ADHD. I zdecydowanie komplikuje życie. Jak więc jeździć bezpiecznie z ADHD? Zapnijcie pasy, bo mam dla Was dziś kilka wskazówek.
Rzadko zdarza mi się, aby tak po prostu, bez zastanowienia powiedzieć jaki mamy dzień. Zazwyczaj muszę wykonać jakieś skomplikowane kalkulacje matematyczne albo spojrzeć do kalendarza. Sekundy, godziny, dni i miesiące, a nawet pory roku, zlewają mi się w jedną masę. Godziny przeciekają między palcami albo się wloką i dłużą w nieskończoność. Moje ADHD sprawia, że nie postrzegam czasu w sposób linearny, a stąd już niedaleko do frustracji, poczucia winy i trudności w codziennym funkcjonowaniu.
Zarządzanie zasobami energii jest jedną z najskuteczniejszych sposobów na okiełznanie ADHD. Nasza bateria dłużej się ładuje i szybciej pada, dlatego musimy działać świadomie i rozważnie. Z pomocą przychodzi nam plansza operacyjna składająca się z 4 kwadrantów o różnych kolorach.
Wszystkie ważne decyzje podejmuję szybko, często bez zastanowienia się nad konsekwencjami. Całe więc moje 45-letnie życie jest tak naprawdę dziełem przypadku i impulsów, które mną kierują. Nadeszła pora, aby nauczyć się je lepiej kontrolować.
Myślenie dywergencyjne umożliwia generowanie wielu kreatywnych pomysłów i dostrzeganie związków pomiędzy pozornie odległymi obszarami, podczas gdy myślenie konwergencyjne koncentruje się na znalezieniu jednego, najlepszego rozwiązania. Zobacz, jak zbalansować te dwa style myślenia, aby efektywnie radzić sobie z wyzwaniami i unikać poznawczych pułapek.
